ne yazayım,ne yazayıımm...

Artık yeni bir post yazmanın zamanı geldi ama yazacak birşey bulamadığımdan ööyyle sayfa aynı duruyor günlerdir.Şöyle bir iki gün öncesi bir akşamdan başlıyayım bari:
Akşam olmuş Nenoni çok sportmen bir bayan olduğundan gitmeden duramadığı aerobik salonundan kan tere batmış bir şekilde yeni dönmüştür.Ondan birkaç dakika sonra Sadrazambey somurtarak (kime kızdıysa ben ne biliim!) eve gelmiştir.
Sadrazambey:-Nenonii açıım sabahtanberi birşey yemediim.
Nenoni(içinden):_Yav yeseydin koskoca adamsın naapiim.
Nenoni(yüksek sesle):-Tamaamm canıım bir duş alayım yemek şimdi hazır.
Bir yandan cep telefonu çalmaktadır.Sadrazambey kafası bozuk olduğundan çatacak yer aramaktadır.
-"Sonra bakarsın da karnım çok açta vıdı vıdı da öf pöf"diye söylenir.
Genelde bu durumlarda hır çıkaran Nenoninin yorgunluğu mu üstündedir yoksa aklında bişey mi vardır, cevap vermez telefona da bakmaz.Duş alıp dooru mutfağa gidip yemek hazırlar.Yemekten sonra telefona bakar ki Hİİ! arayan Mamulidir.Eyvah!(annelik içgüdüsü,azıcıkta evham) "ay bişi oldu mutlaka telefona da bakmadım senin yüzündeeen"diyerek hemen çocukcaaz aranır:"Oğlusu nooldu yavruumm"
Mamuli(telefonada hemen bakmadılar bi nazlaniim kıvamında):_Çokk fenayıım annecim ölüyoruum grip olduumm.
Nenoni:-Hİİ! Oğlusuu şunu alda şu ilacı içte olmassa komşunun kapısı çal da sana baksın....
Bir yandanda öteki telefondan Ankaradaki kızkardeşler aranıp dünya alem ayağa kaldırılır.Mamuli arattırılır.neyse fazla telaş edilecek bişi yoktur.Ertesi gün Mamulinin teyzelerinde 10.000 bakıma alınmasına karar verilir.Anne Nenoninin içi biraz rahat eder.Sıra gelmiştir deminki Sadrazambey ile hesaplaşmaya.Ama bu arada o konu iyicene sulanmış, Sadrazambey de olayı unutuup gitmiştir.Öff! saat de epeycene olmuştur.Bu saatte kavga mavga edilmez diyip başka gün olayın öcü alınmak üzere gidip yatılır....