Bir küresel ısınma yazısı da benden

Aslında bu yazıyı dün akşam yazacaktım.Hava bir yağmurlu ve benim içimde de bir sıkıntı.Aklıma geldi ama yazacak kadar enerjiyi kendimde bulamadım,onun yerine kendime kocaman bir fincan kahve yapıp şalıma sarınıp televizyonun karşısına yerleştim ve yazıyıda bu sabaha bıraktım.
Dedim ya hava yağışlı diye.Oysa ne güzel kaç gündür bahar havasındaydı.Değil mi?Allahım hem her daim güzel güneşli havalar isteriz.Sonrada yaz günü sular habire kesildiğinde viyak ciyak şikayet ederiz.Ne zaman küresel ısınma kapımıza dayanır o zaman anlayacağız olayın ciddiyetini.Ne bilelim canım,biz gençken bu konular yeni yeni gündeme geliyordu ve olay bir takım uçuk bilim adamı ve entel dantel takımının safsataları olarak halkın gündemine düşüyordu.Aslında postuma resim olarak bulabilseydim şöyle minnacık kalmış bir buzulun üzerindeki kutup ayısının acıklı halinin fotoğrafını koyacaktım ama...Hey millet bu tatlı yavrucuklar yakında üzerinde oynıyacak buzul bulamıyacaklar!
Geçenlerde gazetelerde bir haber çıktı.Eriyen bir buzulun altında yüzyıllardır saklanan ve rahat rahat üreyen mavi balık türü ve başka bir sürü bilinmeyen deniz canlısı türü keşfedilmiş.Şimdi buzul eridiği için hayvancıkların yaşamı tehdit altındaymış.Yavaş yavaş insan olarak dünyayı yedik bitirdik,Allahın izniyle kalanını da gelecek nesiller yer,torunlarımıza birşey kalmaz....
Halbuki ne güzel kendi aymazlığımız içinde yuvarlanıp gidiyor ve yağmur yağınca romatizmalarımızdan şiklayet ede ede yaşayıp gidiyorduk canım.Kar yağmayan bir kış geçirip,yazın susuz kalacağımız tehtidi kapımıza dayanana kadar!Of gene içim karardı.Nereden dönsek kardır diyor ve lütfen bu konuda hiç değilse bireysel olarak ne yapabileceğimize bir baksak diyorum.
Yalnızca son ağaç kesildikten,son ırmak zehirlendikten,son balık yakalandıktan sonra anlayabileceksiniz paranın yenilebilir birşey olmadığını.Kızılderili atasözü.