Dün akşama doğru Ankaradan döndüm.İzinler bitti ne yapayım.Aslında aklım hala orada.Biraz önce Annemi arayıp iyi olduğu duydum ya, yazıyı daha rahat yazıyorum.Zamanım daha çok evde Babamla ilgilenerek geçti.Hastanede refakatçi kabul etmediler.Ziyaret saatlerinde ,biraz da akşamları rica minnet kaçamaklarla hastamızı görüp ilgilenebildik.Annecim şimdi daha iyice,sadece yara yerindeki dreni henüz çıkartmadıklarından biraz rahatsız.İnşallah o da yakında çıkarsa birşeyi kalmıyacak.
Geri kalan zaman ise resimde gördüğünüz şirinlik Boncukçunun kedisi minnoş ile oynamakla geçti.
Sırasıyla resimler:Minnoş cep telefonumun süsüyle oynarken,Babamın kıvır zıvır sepetiyle oynarken vee en sonunda sepeti devirip altında kalırken...
Oy çok tatlı bişi kerata ,nasıl sevdirdi kendini:))
Hafta sonu fırsat bulur bulmaz takı kursuna gittim.E artık ben onların misafir öğrencisiyim.Yanda gördüğünüz bilekliği ve küpeleri yaptım.Yıllar önce buna çok benzeyen bir kolyeyi bana Mailci(öbür kız kardeşim)yapıp hediye etmişti .Şimdi takım oldular iyi oldu.
Vee fotoğrafta Sakarya caddesi.Bu sadece yayalara açık caddeyi ne çok severim.Alışveriş yaparsın oturup bişiler yersin.
Hadi şimdilik bu kadar.Görüşmek üzere hoşçakalın...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
hoşgeldin nenoni. annenin iyileşmesine sevindim.
Bende çok sevindim annenin iyi olmasına:) Bu arada takılar çok güzel olmuş, güle güle kullan!
Post a Comment